Σχολια προβληματισμοι και γνωμη για τις ωδειακες συναυλίες

Σημερα,18/6 2008 ηταν η συναυλία του εθνικου ωδείου,παραρτημα καλλιθέας,με μαθητές του.ακουσαμε τα "κλασσικά μικρά"(ειμασταν και μεις καποτες,ας μη το ξεχναμε :P),επειτα τα πιο μεγαλα(εμενα εμενα!!ΧD),και επειτα τα κομη μεγαλήτερα(Rachmaninov και ανω).

Το βασικό μου σχολιο-προβληματισμος είναι,οπως πολυ καλα παρατηρησε και μια καθηγητρια μου που ηρθε να με ακουσει,οτι δεν δεινεται απο το δήμο και απο τους αρμόδιους η πρέπουσα σημασια για τέτοια γεγονότα.Ας μην ξεχνάμε οτι δεν εχουν ολα τα ωδεια αιθουσα αρκετα μεγάλη για να κανουν μια τετοια συναυλία,συναυλιούλα έστω,αρα προφανως πρεπει ο δημος να συνδράμειθ σε αυτες τις προσπάθιες...

το πιανο ηταν μέτριο,για να μην γινω κακος και πω αθλιο,με πληκτρα μαλακωμένα απο τη χρηση(λογικό),παροτι ειμαι σιγουρος πως στα νιατα του θα ηταν εξαιρετικό...αυτο μπορω να το συγχωρίσω μιας και μιλαμε για πολιτιστικό κεντρο του δήμου,δεν εχω την απαιτηση για το ΤΕΛΕΙΟ....

η αιθουσα ηταν απλα ακατάληλη για μουσική,μαλιστα,οπως με πληροφόρησαν(μιας και εγω εκεινη τη στιγμη σιγα μην προσεχα την ακουστική της),οι τοιχοι έτριζαν ενω επαιζε το πιάνο,ενω οι αντιχήσεις εκαναν τον ηχο θολό,υποβαθμίζοντας φυσικα την ερμηνία οποιουδηποτε,απο τον απλο μαθητη της μέσης εως τον χροναι πτυχιούχο!

τελος,η απεριγραπτη συμπεριφορά οχι μονο των μικρών παιδιών,που φυσικά δεν απαιτώ να ειναι ησυχα επι 3 ωρες ακουγωντας κλασσική μουσική,αλλα και των γονέων τους!και εξηγούμαι...
Παιδάκια ηλικιας 6 χρονων και κάτω,αν και εξω απο την αίθουσα,καναν συνεχώς φασαρία,η κλέγανε(αρκετα φυσιολογικο υποθέτω)ενω οι γονεις τους ειτε καναν περισσοτερη φασαρία συζητώντας,ειτε ηταν οι ιδιοι η αιτια για το κλάμα(δωστο καλη μου το ποτηρακι στο μπέμπη και παρε αλλο,γιατι να τσιριζει και να τον ακουνε και αυτοι που προσπαθουν να παρακολουθήσουν? κ.α. πολλα τετοια...).Χαρακτηριστικά θυμάμαι οτι ξεκινώντας να παιζω τη σονάτα ακουσα νεκρική σιγη,κατι που με εντυπωσιασε και με κατέπληξε για να πω την αλήθεια,η οποια δεν εμελλε να κρατήσει για πολύ...1η 2η 3η γραμη,2η σελιδα,να η κλιμακα και το λυρικό μερος,να σου και τα παιδακια να παιζουν κυνηγητο μπροσ απο το πιάνο,επρεπε να περασω αλλη μια σελιδα για να θυμηθουν οι "αρμοδιοι" οτι οποιος παιζει προσπαθει να συγκεντρωθεί....στη συνέχεια(2ο μερος) αραίωσε ο κοσμος,φυσικα οι μικρες αυτες ενοχλήσεις ηταν περισσιες,αλλα δε βαριέσαι...σαμπως και μεις στην ηληκια τους πως καναμε?

φυσικά να μην ξεχάσω να πω οτι τα περισσότερα απο τα υπόλοιπα κομματια τα επαιξαν εκπληκτικα πχ τον Rachmaninov(το γνωστό του πρελούδιο) ο "συμμαθητης"-εχει παρει εδω και ενα χρονο πτυχειο αν δεν κανω λάθος- δυονύσης τον ερμηνευσε απίστευτα,και με εντυπωσιακη ηρεμία και χαλαρότητα,καθως και ενα concerto του haydn για cello και piano οπως το ακουγα εξω απο την εθουσα ηταν εξισου καλό...

απλες σκέψεις ενος που μολςι γυρησε απο μια τετοιου ειδους συναυλία,με το τρακ να εχει χτυπήσει κοκκινο,και το ποδι να τρεμει στο πενταλ...ευτυχως κανεις δε το αντηλήφθηκε :D